Voordat je naar Costa Rica vertrekt, moet je kijken of je een visum nodig hebt. Gelukkig voor jou is hun visumbeleid vrij soepel, maar het bevat wel beperkingen voor sommige nationaliteiten, namelijk burgers uit Afrika, het Midden-Oosten en Azië moeten hun visum vaak laten goedkeuren door de Commission of Restricted Visas. Veel landen in de wereld zijn echter vrijgesteld van visa en hun onderdanen kunnen maximaal 90 dagen in Costa Rica blijven.
Volgens de immigratiedienst van Costa Rica zijn er 4 verschillende groepen internationale landen die 4 verschillende visumvereisten hebben voor hun burgers om Costa Rica binnen te komen, te bezoeken en er te verblijven. Inwoners van de eerste en tweede groep landen hebben geen Costa Rica-visum nodig. Ze krijgen bij aankomst een visum en krijgen een inreisstempel in hun paspoort.
De eerste groep. Inwoners van de eerste groep landen hebben geen Costa Rica-visum nodig. Ze moeten een geldig paspoort hebben en in Costa Rica aankomen met een retourticket waaruit blijkt dat ze het land zullen verlaten binnen de toeristenvisumperiode, die gewoonlijk wordt verleend voor 90 dagen bij aankomst in Costa Rica.
De eerste groep landen zijn:
Andorra, Argentinië, Australië, Oostenrijk, Bahama's, Barbados, België, Brazilië, Bulgarije, Canada, Kroatië, Tsjechië, Chili, Cyprus, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Ierland, IJsland, Israël, Italië, Japan , Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Malta, Mexico, Monaco, Montenegro, Nederland, Noord-Ierland, Noorwegen, Nieuw-Zeeland, Panama, Paraguay, Polen, Portugal, Puerto Rico, Zuid-Korea, San Marino, Servië, Zuid Afrika, Slowakije, Slovenië, Spanje, het VK, de VS.
De tweede groep. Inwoners van de tweede groep landen hebben geen visum nodig. Ze moeten een geldig paspoort hebben met nog minimaal drie maanden te gaan en in Costa Rica aankomen met een retourticket dat bewijst dat ze het land zullen verlaten binnen de aangegeven tijdsduur in het visum. De duur van het toegekende toeristenvisum is ter beoordeling van de immigratiebeambten op het punt van binnenkomst in Costa Rica, maar wordt meestal toegekend voor een verblijf van 90 dagen.
De tweede groep landen:
Antigua, Barbados, Belize, Bolivia, El Salvador, Fiji, Granada, Guatemala, Guyana, Honduras, Marianen, Marshalleilanden, Salomonseilanden, Kiribati, Maldiven, Mauricio, Micronesië, Nauru, Palau, Filippijnen, het Koninkrijk Tonga, Rusland , Samoa, Saint Kitts en Nevis, St. Vincent en de Grenadines, St. Lucia, Sao Tome, Seychellen, Suriname, Tuvalu, Turkije, Vanuatu.
De derde groep. Burgers van de derde groep landen hebben een visum nodig. Het verzoek voor een beperkt Costa Rica-visum moet worden gericht aan de Commission of Restricted Visas. De aanvraag moet worden toegelaten door de aanvrager en hun familielid die in Costa Rica woont of zelfs hun advocaat. De relatie met de aanvrager en de kwalificaties moeten worden vermeld. De documentatie moet worden gewaarmerkt door een advocaat die voor deze doeleinden is geaccrediteerd. De duur van het toegekende toeristenvisum is naar goeddunken van de immigratiebeambte die de visumtoegang tot Costa Rica verleent, maar wordt meestal verleend voor een verblijf van 30 dagen, maar kan tot 90 dagen zijn.
Burgers van de derde groep moeten een Costa Ricaans consulaat raadplegen voordat ze naar Costa Rica reizen.
De derde groep landen:
Albanië, Angola, Saoedi-Arabië, Algerije, Armenië, Azerbeidzjan, Bahrein, Benin, Wit-Rusland, Bosnië en Herzegovina, Botswana, Brunei-Darussalam, Burkina Faso (Upper Volta), Burundi, Bhutan, Kaapverdië, Cambodja, Kameroen, Colombia, Ivoor Kust, Comoren, Tsjaad, Ecuador, Egypte, Verenigde Arabische Emiraten, Gabon, Gambia, Georgië, Ghana, Guinee, Guinee-Bissao, Maleisië, Equatoriaal-Guinea, India, Indonesië, Jordanië, Kazachstan, Kenia, Kirguizistan, Kosovo, Koeweit, Lesotho , Liberia, Libië, Libanon, Madagaskar, Malawi, Mali, Marokko, Mauritanië, Moldavië, Mongolië, Mozambique, Namibië, Nepal, Nicaragua, Niger, Nigeria, Oman, Pakistan, Parua Nieuw-Guinea, Peru, Qatar, Arabische Republiek Saharaui (Sahara West), Centraal-Afrikaanse Republiek, China, Republiek Macedonië, Republiek Congo, Democratische Republiek Congo, Democratische Volks Laos, Dominicaanse Republiek, Rwanda, Senegal, Sierra Leone, Noord-Soedan, Zuid-Soedan, Swaziland, Thailand, Taiwan, Tanzania, Tadzjikistan, Oost-Timor, Togo, Tunesië, Turkmenistan, Oekraïne , Oeganda, Oezbekistan, Vietnam, Jemen, Djibouti, Zambia, Zimbabwe.
De vierde groep. Burgers van de vierde groep landen moeten een visum aanvragen bij een Costa Ricaans consulaat voordat ze naar Costa Rica reizen. Visa zullen zelden worden verleend, tenzij voor een minderjarige of majoor met een handicap of echtgenoot of ouders voor gezinshereniging. Het verzoek voor een beperkt visum moet worden gericht aan de Commissie van Beperkte Visa, door de aanvrager en zijn familielid die in Costa Rica woont of zijn advocaat, met vermelding van hun kwaliteiten en de relatie met de aanvrager, en de volgende informatie en documentatie bevatten die is geauthenticeerd door een advocaat die voor genoemde doeleinden naar behoren is geaccrediteerd.
De vierde groep landen:
Afghanistan, Bangladesh, Cuba, Eritrea, Ethiopië, Haïti, Iran, Irak, Jamaica, Myanmar (Birma), Palestina, Syrië, Noord-Korea, Somalië, Sri Lanka.
Afhankelijk van waar je vandaan komt, kunnen de visumvereisten verschillen.
Een Costa Ricaans visum kost 30.000 CRC (53 USD) en het aanvraagproces kan ongeveer 90 dagen duren.