Czy w Portugalii istnieje kultura kawy i herbaty?

Czy w Portugalii istnieje kultura kawy i herbaty?

Dla większości Portugalczyków kawa to nie tylko ważny element codziennego życia, to substancja tak witalna jak woda czy dobre wino. Na śniadanie, poranną przekąskę, po obiedzie, popołudniowe ciasto lub po kolacji zawsze jest kawa. Nierzadko spotyka się kogoś, kto wypija 8 lub 10 espresso dziennie i nadal może dobrze spać w nocy. W niektórych przypadkach potrzebują kawy do snu!

Portugalskie kawiarnie nazywane są po prostu kawiarniami. Wszystkie te kawiarnie serwują również wypieki, takie jak pastéis de nata (kubki z kremem) i inne słodkie przysmaki. Ta kombinacja jest właściwie podstawowym śniadaniem w Lizbonie. Niektóre inne kawiarnie serwują również pikantne przekąski, znane jako petiscos lub salgadinhos.

Zaktualizowana „normalna” cena kawy espresso to około 50 centów. Nawet pod presją wszystkich nowych „importowanych” konceptów kawiarni/piekarni/cukierni w dużych miastach, gdzie ta sama kawa może kosztować nawet 3,5 EUR, nie trzeba daleko chodzić, aby znaleźć miejsce, które służy kawa w tej bardzo „szczerej” cenie.

Portugalia, będąc małym rynkiem, jest bardziej podatna na monopole niż większe narody. Właśnie dlatego Delta Cafés odpowiada wyłącznie za około 51% udziału w rynku. Drugi jest Nicola z około 20, a pozostałe 30% jest rozdzielone wśród małych palarni, takich jak Sical i Fabrica.

Poprzez Portugalię herbata została wprowadzona do Europy, więc nic dziwnego, że Portugalczycy kochają swoją herbatę, choć może nie tak bardzo jak kawę. Wiele herbaciarni i herbaciarni można znaleźć w dużych miastach, takich jak Lizbona i Porto ( Castella do Paulo, Confeitaria Nacional, Pastelaria Versailles ).

Herbata uprawiana w Portugalii jest produkowana na Azorach. Podczas gdy w całym regionie jest dużo zielonych i czarnych herbat, wyspa São Miguel oferuje również swoją unikalną odmianę: fioletową herbatę wulkaniczną. W Chalet de tia Mercês , herbaciarni w Furnas, piwowarzy używają kranu specjalnie podłączonego do wulkanicznego źródła, aby wlać naturalnie gorącą wodę do tej fioletowej herbaty. Kolor naparu jest wynikiem reakcji chemicznej między przeciwutleniaczami zawartymi w herbacie a nieutlenionym żelazem w wodzie źródlanej, co sprawia, że powstała mieszanina załamuje światło do świetlistego fioletu. Smak jest ziemisty, z nutami gliniastymi.

Dodaj swój komentarz