Is er een koffie- en theecultuur in Portugal?

Voor de meeste Portugezen is koffie niet alleen een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven, het is een substantie van zo'n vitaliteit als water of goede wijn. Voor het ontbijt, een snack halverwege de ochtend, na de lunch, een cake halverwege de middag of na het diner is er altijd koffie. Het is niet ongewoon om iemand te vinden die 8 of 10 espresso's per dag drinkt en 's nachts nog steeds goed kan slapen. In sommige gevallen hebben ze de koffie nodig om te slapen!

Portugese coffeeshops worden gewoon cafés genoemd. Al deze coffeeshops serveren ook gebak zoals pastéis de nata (custard cups) en andere zoete lekkernijen. Deze combinatie is eigenlijk het hoofdontbijt in Lissabon. Sommige andere cafés serveren ook hartige hapjes die bekend staan als petiscos of salgadinhos.

De bijgewerkte "normale" prijs voor een espressokoffie is ongeveer 50 cent. Zelfs met de druk van alle nieuwe "geïmporteerde" coffeeshop-/bakkerij-/patisserieconcepten in de grote steden, waar dezelfde koffie tot 3,5 EUR kan kosten, hoef je niet ver te lopen om een plek te vinden die serveert koffie tegen deze zeer "openhartige" prijs.

Omdat Portugal een kleine markt is, is het meer vatbaar voor monopolies dan grotere landen. Daarom is Delta Cafés als enige verantwoordelijk voor ongeveer 51% van het marktaandeel. Tweede komt Nicola met ongeveer 20 en de resterende 30% wordt verdeeld onder kleine branders zoals Sical en Fabrica.

Via Portugal werd thee in Europa geïntroduceerd, dus het is geen verrassing dat de Portugezen van hun thee houden, hoewel misschien niet zoveel als hun koffie. Er zijn veel theesalons en theehuizen rond grote steden als Lissabon en Porto ( Castella do Paulo, Confeitaria Nacional, Pastelaria Versailles ).

De thee die in Portugal wordt verbouwd, wordt geproduceerd op de Azoren. Hoewel er in de regio volop groene en zwarte thee is, biedt het eiland São Miguel ook zijn eigen unieke variëteit: paarse vulkanische thee. Bij Chalet de tia Mercês , een theewinkel in Furnas, gebruiken brouwers een speciaal op een vulkanische bron aangesloten kraan om natuurlijk heet water voor deze viooltjesthee te schenken. De kleur van het brouwsel is te wijten aan een chemische reactie tussen de antioxidanten in de thee en niet-geoxideerd ijzer in het bronwater, waardoor het resulterende mengsel licht breekt tot een lichtpaars. De smaak is aards, met kleiachtige tonen.