Wat kan ik als vegetariër in Spanje eten?

Spanje is misschien een paradijs voor varkensvleesliefhebbers, maar vegetariërs die in Spanje reizen, hoeven zich geen zorgen te maken. Er zijn tal van vleesloze opties voor vegetariërs als je alleen weet wat je moet bestellen. De volgende Spaanse gerechten zijn enkele van mijn favoriete vegetarische gerechten en de meeste zijn gemakkelijk te vinden in bars en restaurants in heel Spanje. Vegetarisch eten in Spanje is gebruikelijker dan men denkt!

Paella de verduras. De paella is een van de meest iconische gerechten van Spanje en hoewel de vis- en vleessoorten misschien wel de meest bekende zijn, is een vegetarische paella een echte traktatie. Afhankelijk van de tijd van het jaar zijn artisjokken een populair ingrediënt en dat geldt ook voor tuinbonen, paprika's en champignons. Zoals altijd zit de sleutel in de bouillon, die vol van smaak moet zijn om de rijst echt intens te maken.

Patatas bravas. Simpel gezegd is dit de Spaanse versie van de bescheiden 'chip' maar valt op door de combinatie van een romige aioli en vurige tomatensaus die essentieel is voor het gerecht. Als er een belabberde versie van patatas bravas komt zwemmen in iets dat lijkt op een trieste mix van ketchup en mayonaise, dan moet het echte werk zelfgemaakt zijn, barstensvol smaak en een subtiele tot matige kick geven.

Escalivada. Dit gerecht dankt zijn naam aan de manier waarop het is bereid, namelijk het Catalaanse woord escalvar wat 'koken in as' betekent. Hele groenten zoals aubergine, paprika en uien worden boven sintels in een open vuur gekookt tot de schil is verbrand en het vlees zacht is. De groenten worden vervolgens geschild en geserveerd naast vlees of vis, of als een op zichzelf staand gerecht met een flinke scheut fruitige olijfolie.

Pan con tomate. Een ander gerecht uit Catalonië, pan con tomate , is de onmisbare aanvulling op elke maaltijd voor zover het de Catalanen betreft. Dikke sneetjes rustiek brood, bekend als pa de pagès , worden ingewreven met tomaat, besprenkeld met olijfolie en afgewerkt met een beetje zout. De kwestie om het brood met knoflook te smeren is een persoonlijke keuze en een kwestie van verdeeldheid, afhankelijk van aan wie je het vraagt.

Calamares del campo. Laat je niet misleiden door de naam: in dit gerecht vind je geen zeevruchten, ze zijn zelfs veganistisch. De 'calamari' verwijst naar de vorm van deze knapperige gepaneerde groenteringen die lijken op gefrituurde inktvisringen. Meestal gemaakt met ui, paprika en zelfs courgette, zijn de calamares del campo net zo verslavend als elke gefrituurde snack, maar met het extra voordeel dat ze als een van je vijf per dag tellen (nou ja, waarschijnlijk ...).

Tortilla de patatas. Dit is een van die heerlijke gerechten die laat zien dat de eenvoudigste ingrediënten de lekkerste gerechten kunnen opleveren - als ze goed bereid zijn. De tortilla de patatas of de zogenaamde 'Spaanse omelet' wordt gemaakt met dunne plakjes aardappel gekookt in een dikke eieromelet en idealiter nog licht onstabiel in het midden geserveerd. Puristen staan niets anders toe dan deze ingrediënten en een beetje olijfolie en zout (sommigen zouden zeggen dat ui ook in deze lijst thuishoort), terwijl variaties gemengde groenten bevatten.

Calçots met romescosaus. Als de winter soms wisselvallig kan zijn voor degenen die liever seizoensgroenten eten, zijn calçots voor veel Spanjaarden het hoogtepunt van het koude seizoen. Calçots, een soort allium dat lijkt op zowel een lente-ui als een prei, worden op open vuur gegrild tijdens grote barbecuefeesten die calçotadas worden genoemd . De zwartgeblakerde schil wordt vervolgens van de calçot getrokken om een zacht vruchtvlees te onthullen dat wordt gedompeld in een rijke, nootachtige saus genaamd romesco en weggespoeld met veel wijn, bij voorkeur uit de vrije hand gegoten uit een soort kruik genaamd een porrón.

Gazpacho. Dit is het perfecte gerecht voor een warme zomerdag wanneer de gedachte aan een zware maaltijd het laatste is waar je zin in hebt. Een koude soep, de hoofdingrediënten van gazpacho zijn tomaat, olijfolie, azijn en een beetje brood voor de textuur, met meestal ook paprika, ui en komkommer. De textuur mag niet helemaal vloeibaar zijn, je moet een beetje crunch krijgen van sommige groenten en een paar knapperige croutons zijn een welkome garnering.

Mel ik mató. Dit gerecht is vernoemd naar de twee enige ingrediënten: honing en mató- kaas. Een verse kaas die typisch wordt gemaakt in de noordelijke provincie Catalonië, mató is gemaakt van geiten- of koemelk en is merkbaar ongezouten. Mel i mató is een traditioneel Catalaans dessert dat wordt genoemd in een van de vroegste Spaanse kookboeken ooit, daterend uit de vijftiende eeuw.

Kroketjes van champignons. Croquetas zijn absoluut verschrikkelijk voor je dieet, maar doen echte wonderen voor je smaakpapillen. De gemeenschappelijke basis voor alle croquetas is een rijke bechamelsaus die vervolgens wordt gepaneerd en gefrituurd, wat resulteert in een knapperige bal van kleverige goedheid. Hoewel jamón-croquetas traditioneel zijn, zijn dat ook champignoncroquetas die een heerlijke aardse smaak hebben, vooral wanneer ze zijn gemaakt met wilde paddenstoelen.

Gebakken aubergine en honing. Een populair gerecht dat te vinden is in tapasbars in het hele land, berenjenas al miel zijn gefrituurde plakjes aubergine geserveerd met een scheutje geurige honing erop. De sleutel tot het gerecht is om de aubergine krokant van buiten maar lekker mals van binnen te krijgen. De vettigheid van de aubergine staat dan in contrast met de intense zoetheid van de honing die ook door de lichte bitterheid van de aubergine heen snijdt.

Ajo blanco. Als gazpacho tegenwoordig de bekendste van de koude Spaanse soepen is, zeggen sommigen dat ajo blanco het originele warme weergerecht is dat afkomstig is uit Andalusië in Zuid-Spanje. De naam betekent 'witte knoflook', maar het meest opmerkelijke ingrediënt van de soep zijn de amandelen die hem zijn witte kleur en kenmerkende smaak geven. De eenvoud van het gerecht getuigt van het feit dat dit oorspronkelijk een armengerecht was, gemaakt van staalbrood gedrenkt in water, olijfolie en azijn en op smaak gebracht met een beetje knoflook en noten. Toch is een goede ajo blanco een echte traktatie en tegenwoordig hebben de topkoks van Spanje hun interpretaties van deze klassieke zomermaaltijd aangeboden.

Padrón-pepers. Deze kleine groene paprika's zijn vernoemd naar de stad in het noordwesten van Spanje waar ze vandaan komen, Padrón in Galicië. De paprika's worden eenvoudig gefrituurd en geserveerd met een snufje zoutvlokken om hun smaak te accentueren en zijn heel gebruikelijk in tapasbars . Ze zeggen dat één op de honderd heet is, maar tijdens de nazomer veranderen de kansen en is de kans veel groter dat je stoom uitblaast.